İnsanoğlu ilkel çağdan bugüne kadar ihtiyaçları dahilinde icatlar yapmış, onları geliştirmiş ve kullanmış. Aç kalmamak için avlanma ve av araç-gereçleri yapma, güven ihtiyacı için barınma, seyahat için atlar, arabalar, sağlık için ilaçlar ve daha nicesi. Önce ihtiyaç ortaya çıkmış sonra bunun için kafa yormuş, denemeler yapmış ve hep daha iyisine gitmiştir. Dolayısıyla insan önce bir şeyin açlığını ve ihtiyacını hissedecek sonra ona kavuşmak için mücadele edecek.

Ülkemizin temel sorunlarında bir tanesi de açlığını hissetmediğimiz bir durumun bize sunulmasıdır. Hayatı boyunca yabancı dile ihtiyaç duymamış birine zorla dil öğretmeye çalıştık ve sonuç sadece sınıfı geçecek not aldı. Aynı durum kodlama için de geçerli; çocuklarımızın şuan için kodlamaya dair bir açlığı yok çünkü öğretmenler de dahil kodlamanın ne işe yaradığını günlük hayatta nerede kullanacağını net anlamış değiliz. Evet geleceğin dili, bilimin dili hatta gelecekteki evrensel dil olacağı inancındayım ama bunu biz biliyoruz. Çocuklarımız bilmiyor, öğretmenlerimiz ve anne babalar bilmiyor.

Kendi öz değerleri ile harmanlamamış tüm sistemler çökmeye mahkumdur. Elimizdeki cep telefonlarının bile özelliklerinin sadece yüzde 10 una yakın kullanabiliyoruz. Bilgisayarı Office programlarından ibaret sanıyoruz çoğumuz. Çünkü bunun alt yapısı biz eğitimciler dahil kimseye verilmedi. Hiç limon yememiş birine limonun tadını anlatamazsınız ve hiç grip olmamış birine C vitaminin kıymetli olduğunu idrak ettiremezsiniz.

Peki önce grip mi olmamız lazım?

Hayır! Sağlığın kıymetini anlamak için hasta olmaya gerek yok sadece hastalığın ne olduğunu, nasıl olduğunu ve ne kadar zarar verebileceğini iyi anlatmak lazım. Vitamin eksiğinin nelere sebebiyet vereceğini çok iyi anlatmak gerek.

Kodlama dersi için önce kodlama bilinci verilmesi gerekir. Bu eğitim önce öğretmene sonra ailelere ve daha sonra çocuklara verilmelidir. Her gün evde telefon kavgası yaşanırken kodlamanın değerli olduğunu çocuğa anlatamayız. Kodlama ciddi bir iş ama iyi anlatılmazsa yıllarca verilen teknoloji tasarım dersin öteye gidemez.

Sonuç olarak özel ya da devlet okulu fark etmez, öncellikle kodlama dersinin alt yapısı, felsefesi ve geleceği iyi planlanmalıdır. Ülkenin ve toplumun kodlamaya olan ihtiyacı ve bakış açısı iyi belirlenmelidir. Dijitalleşmenin önemi ve gerekliliği vurgulayacak dersler olmalıdır. En önemlisi bu bakış açısına sahip öğretmenler yetiştirilmedir. Yoksa kodlama kelimesi sadece afili bir reklam cümlesinden öteye gitmez. Bir taraftan teknolojinin anlatırken diğer taraftan cep telefonlarını yasaklar ve çocuklara verdiği zararı konuşuruz.